بیشعوری

تقریبا همه در این امر اتفاق نظر دارند که بی‌ شعور کسی است که رفتار وقیح و نفرت‌انگیزی را به صورت کاملا ارادی و عمدی از خود بروز می‌دهد و از ایجاد اختلالی که در کارها به وجود آورده و آزاری که به دیگران رسانده قلباً خوشحال است.

این کتاب درباره بیشعوری در دوره معاصر است. بله، بیشعوری! و تاثیر عمیقی که بیشعورها با نفوذ در اجتماع، سیاست، علوم، تجارت، دین و امثال اینها در دنیای معاصر می گذارند. به نظر نویسنده، بیشعورها احمق نیستند، اتفاقا بیشتر آنها نابغه اند؛ اما نابغه هایی خودخواه؛ مردم آزار، با اعتماد به نفس بالا و البته وقیح که نتیجه تیزبازی هایشان در نهایت به ضرر خودشان و اطرافیانشان می شود.
نویسنده با شوخ طبعی و یک عالمه ماجراهای ساختگی (اما در واقع بسیار شبیه به اتفاقاتی که هر روز دور و بر ما می افتد) نظریه من درآوردی خودش را مطرح می کند: بیشعوری یک بیماری مسری است و دارد دنیا را تهدید می کند! باید کاری کرد و الا بیشعورها دنیا را نابود می کنند.

.

یکى از چیزهایى که بى شعورها استثنائا خوب از عهده ى آن بر مى آیند، خشم و عصبانیت است. آنها از آن دسته آدم‌هایى نیستند که گه گاهى از کوره در می‌روند، بلکه همیشه از کوره در مى روند، آدم بیشعور اعتقاد دارد عصبانیت بهترین وسیله براى رویارویى با جهان درنده ایى است که در آن زندگى مى کنیم. شعار او این است: هرگز با یک آدم عصبانى مثل خودش رفتار نکن، بلکه ده برابر عصبانى تَر رفتار کن!