به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن

چگونه با کودکان سخن بگوییم و چگونه به سخنشان گوش فرا دهیم...

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین نحوه گفتگو با فرزندشان است. در کتاب به بچه‌ها گفتن، از بچه‌ها شنیدن دو نویسنده معروف در حوزه کودک نکات کلیدی درباره گفتگو با فرزندان را شرح داده‌اند و بر این موضوع که گفتگو دوسویه است تاکید کردند. گفتگو نیاز به گفتن و شنیدن دارد و مهم‌ترین روش برای برقراری ارتباطی صحیح با کودکان گفتن و شنیدن است. نمی‌توان تنها با برقراری یک رابطه یک‌سویه ارتباطی مؤثر و سازنده داشت. این کتاب نکات کوچک ولی کاربردی را شرح و بسط می‌دهد که والدین بسیاری در سراسر جهان به آن نیاز دارند.
کتاب صوتی «به بچه‌ها گفتن، از بچه‌ها شنیدن» به‌منظور بهبود مهارت‌های ارتباطی تهیه‌شده و به‌جز والدین، برگزارکنندگان کارگاه‌های مهارت‎‌های ارتباطی نیز از آن استفاده می‌کنند. کاربرد نکات این کتاب به بهبود ارتباط میان کودکان و بزرگ‌سالان منجر می‌شود. این کتاب توسط انتشارات فانوس دانش منتشرشده است.

احتمالاً کودکان شما تاکنون فرصت‌های بی‌شماری را به شما عرضه کرده‌اند تا مهارتهای گوش‌دادن را به مرحله عمل در‌آورید. وقتی چیزی باعث دردسر کودکان می‌شود، آنها معمولاً می‌گذارند تا ما بر آنها آگاهی بیابیم. آن هم با صدای بلند و واضح. در خانه من گذراندن یک روز با بچه‌ها مثل یک شب به تئاتررفتن است. یک اسباب بازی گمشده، اصلاح خیلی کوتاه موی سر، تهیه گزارش به عنوان تکلیف مدرسه، شلوار جینی که کاملاً اندازه نیست، دعوای با برادر و یا خواهر. هر یک از موضوع‌ها می‌تواند به اندازه یک درام سه پرده‌ای و به مقدار کافی اشک فراهم آورد. ما هرگز از نظر موضوع کم و کسری نداشتیم. تنها تفاوت این است که درتئاتر پرده می‌افتد و حضار می‌توانند به خانه برگردند. ولی والدین این تجمل نصیبشان نمی‌شود وما باید به طریقی همه این صدمات، عصبانیت ها و ناامیدی‌ها را تحمل کنیم و ضمناً شعور خود را حفظ نماییم. اکنون می‌دانیم که روش های قدیمی به کار نمی‌آید. تمام توضیحات و قوّت قلب‌دادن ها هیچ تسکینی برای کودکان به ارمغان نمی‌آورد و ما را فرسوده می‌کند. روش های جدید نیز می‌تواند مسأله‌ساز باشد پاسخ های از سر همدردی تا اندازه‌ای تسلّی‌بخش هستند، ولی هنوز این‌گونه پاسخ‌ها برایمان آسان نیست. برای بسیاری از ما این زبان، تازه و عجیب می‌نماید. والدین به من گفته‌اند: اول احساس می‌کردم چه قدر مسخره است گویی خودم نیستم که به این زبان حرف می‌زنم - مثل این که دارم نقش بازی می‌کنم.