غرور و تعصب

«غرور و تعصب» اثر جین آستین و دومین داستان وی است. او این داستان را در سال 1796 نوشت؛ یعنی زمانی که 21 سال داشت؛ اما کتاب تا سال 1813 چاپ نشد. بااینکه این کتاب سال‌ها مورد بی‌مهری قرار گرفت، بسیاری از منتقدان آن را بهترین اثر آستن به‌شمار می‌آورند و خود او آن را «فرزند دلبندم» می‌نامید. به نقل از روزنامه گاردین، این کتاب جزو صد اثر برتر جهان شناخته شده و قصه‌ آن به‌قدری معروف است که بارها از آن فیلم ساخته شده است.

این کتاب دربارۀ ماجرای دختری از طبقه متوسط است که مردی مغرور از طبقه ثروتمند به او علاقه‌مند می‌شود. قصه از جایی آغاز می‌شود که مردی ثروتمند و خوش‌سیما به نام بینگلی در همسایگی خانواده بنت ساکن می‌شود. خانم بنت که شدیداً علاقه‌مند است برای دخترانش همسری مناسب پیدا کند، درصدد است توجه آقای بینگلی را جلب کند. سرانجام در ضیافت آقای بینگلی، این فرصت مهیا می‌شود. در این میهمانی فرد دیگری به نام آقای دارسی نیز حضور دارد که جوانی خودخواه و متعصب است. آشنایی او با الیزابت، آغازگر حوادث این داستان است.

الیزابت به دلیل تکبر و انزوای آقای دارسی، از او متنفر است. بااینکه الیزابت دختری عقل‌گرا از طبقه متوسط و حومه‌نشین و چارلز دارسی مردی خوددار و مغرور از طبقه مرفه و شهرنشین است، این دو به‌تدریج به خصوصیات اخلاقی خوب هم پی می‌برند.

درباره نویسنده

جِین آستِن (16 دسامبر 1775–18 ژوئیه 1817) نویسنده انگلیسی است که آثارش تأثیر گسترده‌ای بر ادبیات غرب گذاشت. وی در دوران نوجوانی نوشتن رمان را آغاز کرد. چهار کتاب او در یک دوره چهارساله منتشر شدند که نشان‌دهنده سرعت نویسنده در نگارش بود. وی با خواندن کتاب‌های متفاوت، یاد گرفت از چه چیزهایی بپرهیزد تا داستان‌هایش جالب و خواندنی شوند. به همین دلیل، سبک وی در نگارش منحصربه‌فرد است.