آنچه که باید در مورد داستان های هزار و یک شب بدانید!

هزار و یک شب داستانی به نقل از پادشاهی، با عنوان شهریار (پادشاه) و روایتگر آن شهرزاد (دختر وزیر) است. اکثر ماجراهای آن در بغداد و ایران باستان می گذرد.

به گفته علی اصغر حکمت، این کتاب پیش از دوره هخامنشی در هند به وجود آمده و قبل از حمله اسکندر، به فارسی (احتمالا فارسی باستان) ترجمه شده و در قرن سوم هجری بعد از حمله اعراب به ایران، زمانی که بغداد مرکز علم و ادب بود، از پهلوی به عربی برگدانده شده است.

کتاب هزار و یک شب به سه نسخه تقسیم می شود: نسخه هندی که پیش از دوره هخامنشی به زبان سانسکریت نوشته شده، نسخه ایرانی که ترجمه ای از نسخه سانسکریت به فارسی باستان می باشد و نسخه عربی که در دوران هارون الرشید از زبان پهلوی به عربی ترجمه شده. می توان گفت در تمام ترجمه ها تعدادی داستان جدید به آن اضافه شده است.

نسخه کنونی فارسی را عبداللطیف طسوجی در زمان محمدشاه و پسر ناصرالدین شاه به فارسی در آورد و به چاپ سنگی رسید. «هزار و یک شب» نامی است که از زمان ترجمه طسوجی در دوره قاجار در ایران شهرت یافته و نام قدیم آن هزار افسان بوده است.

کتاب هزار و یک شب یکی از کتاب های ارزشمند هم از نظر داستانی و هم از نظر تاریخی است. این کتاب که در دل داستان اصلی، داستان هایی با موضوعات متفاوت دیگر هم مطرح می کند، یکی از شاهکارهای کتاب داستان محسوب می شود. این که این کتاب اصلیتش مربوط به چه کشوری است و دقیقا چه داستان هایی داشته، رازی است که مانند داستان های داخلش، روایتی از افراد متفاوت است و هیچ چیز به طور قطع اثبات نشده است.

داستان هایی که در جلد سوم کتاب هزار و یک شب جادویی میخوانید:

بازرگان و دیو

عبدالله بری و بحری

راز بزرگ بوزینه

علاء الدین و چراغ جادو